Μακρινή ελπίδα "η γενιά χωρίς AIDS"...

Στο 19ο Διεθνές Συνέδριο για το AIDS, που πραγματοποιήθηκε στην Ουάσιγκτον την περασμένη εβδομάδα, οι επιστήμονες υποστήριξαν ότι υπάρχει ελπίδα να ζήσουμε σε έναν κόσμο χωρίς τη μάστιγα του αιώνα, πράγμα που δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί σύντομα.  

Οι ελπίδες των ερευνητών βασίζονται κυρίως στα οφέλιμα αποτελέσματα της επιστημονικής έρευνας των τελευταίων ετών. Ο ιός H.I.V. είναι σήμερα μια μακροχρόνια ασθένεια που, εάν αντιμέτωπίζεται κατάλληλα με αυστηρή καθημερινή θεραπευτική αγωγή, μπορεί να κρατήσει στη ζωή τον ασθενή για δεκαετίες.

Ο Μισέλ Σιντιμπέ,διευθυντής του  Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για το AIDS, είπε ότι "η ευκαιρία για τον τερματισμό του AIDS θα «εξατμιστεί» εάν οι κυβερνήσεις δε δείξουν μεγαλύτερη πολιτική βούληση με την αύξηση των επενδύσεων", "Το μόνο που μπορεί να μας σταματήσει τώρα είναι αναποφασιστικότητα και έλλειψη θάρρους», είπε κατηγορηματικά ο Σιντιμπέ.

O τερματισμός της επιδημίας του AIDS είναι πιθανό να είναι πολύ πιο περίπλοκη από ό, τι   στις περισσότερες άλλες επιδημίες. Τα Συνέδρια για το AIDS συγκεντρώνουν επιστήμονες και επαγγελματίες υγείας από ένα ευρύ φάσμα επιστημονικών κλάδων, ατόμων που έχουν μολυνθεί, ακτιβιστών, διαδηλωτών, δημοσιογράφων, εκλεγμένων και διορισμένων αξιωματούχων, αντιπρόσωπους των φαρμακευτικών και άλλων. 

Σύμφωνα με τους New York Times, τα συνέδρια αυτά, εν μέρει, γίνονται για την τόνωση του ηθικού και για να αυξήσουν τις προσδοκίες χιλιάδων ανθρώπων την καταπολέμηση του AIDS. Ωστόσο, αυτές οι συναντήσεις γίνονται πολλές φορές συμβατικά, με άφθονη ρητορική που απέχει κατά πολύ από την πραγματικότητα, ενώ πολλοί ακτιβιστές διαταράσσουν τις επιστημονικές παρουσιάσεις δημιουργώντας άσχημο κλίμα. Επιπλέον, η άσκηση πίεσης για περισσότερα χρήματα για τον ιό, είναι δεδομένη.

Εμπόδιο είναιεπίσης και η αδυναμία να καθοριστεί με σαφήνεια η επιδημία ή το τι σημαίνει «γενιά χωρίς το AIDS». Οι διευκρινήσεις τέτοιων όρων θα μπορούσαν να βοηθήσουν στον προσδιορισμό των εκατομμυρίων δολάρίων που ξοδεύονται για τον αγώνα ενάντια στον ιό, καθώς και στα εκατομμύρια ζωές χάνονται σε όλο τον πλανήτη. Η αποτυχία τήρησης των στόχων θα μπορούσε να οδηγήσει σε παρεξηγήσεις και περιορισμό των επενδύσεων καθώς και των ανθρώπων που έχουν πρόσβαση σε φάρμακα που θα σώζουν ζωές στο μέλλον.

Κατ’ αρχάς,σύμφωνα με το ρεπορτάζ του New York Times, ο ορισμός της λέξης «επιδημία» είναι δύσκολος. Ο όρος είναι ευέλικτος και υποκειμενικός και πολλές φορές μπορεί να σημαίνει διαφορετικά πράγματα για διαφορετικούς ειδικούς εμπειρογνώμονες. Ωστόσο το AIDS είναι μια θανάσιμη αρρώστια που προκαλεί πολλά προβλήματα, όπως σοβαρή απώλεια βάρους, διόγκωση λεμφαδένων και απώλεια σημαντικών κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος που αυξάνει την ευπάθεια σε πολλές λοιμώξεις. Όμως ο H.I.V. μπορεί να παραμένει «σιωπηλός» για αρκετά χρόνια, πριν παρουσιαστούν τα πρώτα συμπτώματα.

Ορισμένοι επιστήμονες ορίζουν τη «Γενιά χωρίς  το AIDS» ως την απουσία της νόσου από τη συγκεκριμένη ασθένεια. Αλλά ακόμα κι αν δεν  υπάρχει κανένας που πάσχει από AIDS, θα εξακολουθούν να υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι μολυσμένοι από τον HIV,  για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Κάτω από αυτές τις συνθήκες η ασθένεια H.I.V., κατά πάσα πιθανότητα, θα είναι ενδημική μέχρι να υπάρξει κάποια θεραπεία.

Επομένως, δε θα υπάρξει το τέλος της «μάστιγας του αιώνα» όπως ενδεχομένως τη φανταζόμαστε.  Οι ερευνητές καταλήγουν ότι η γενιά που θα ζήσει χωρίς το AIDS θα αντιμετωπίζει  πάντα την απειλή του H.I.V., αφού ακόμα κι αν ο στόχος της θεραπείας επιτευχθεί, εκατομμύρια άνθρωποι θα ζουν πάσχοντας από το συγκεκριμένο ιό για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.  

9 επιστήμονες έγιναν εκατομμυριούχοι από νέο βραβείο Φυσικής

Οι φυσικοί επιστήμονες σπάνια γίνονται πλούσιοι ή διάσημοι. Ωστόσο, η απονομή ενός βραβείου στο συγκεκριένο τομέα μετέτρεψε 9 από αυτούς σε πολυεκατομμυριούχους. Οι 9 επιστήμονες απέκτησαν Βραβείο Θεμελιώδους Φυσικής που δημιουργήθηκε απο τον Ρώσο Γιoύρι Μίλνερ που εγκατέλειψε τις σπουδές του στη Φυσική το 1989, για να στραφεί σε επενδύσεις στο Ίντερνετ (όπως το Facebook) κερδίζοντας πολλά χρήματα. 

Οι επιστήμονες, που κέρδισαν χρηματικό βραβείο ύψους 3 εκατομμυρίων δολαρίων έκαστος, δεν πίστευαν στα ματιά τους οταν είδαν τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς. Ο Δρ Γκαθ, ένας από τους νικητές, δήλωσε ότι είχε μόλις 200 δολάρια στην τράπεζα  και εξεπλάγην  όταν ξαφνικά είδε το πόσο 3.000.200 δολάρια στο λογαριασμό του.

Σύμφωνα με τους New York Times, πρόκειται για το πιο πλούσιο βραβείο, αφού ακόμα και το βραβείο Νόμπελ ανέρχεται στο ποσό των 1,2 εκατομμυρίων δολαρίων και μοιράζεται ανάμεσα σε 2 ή 3 άτομα συνήθως.

Τέσσερις από τους βραβευθέντες επιστήμονες εργάζονταν στο Ινστιτούτο Ανώτερων Μελετών στο Πρίστον. Οι Nima Arkani- Hamed, Juan Meldacena, Nathan Seiberg και Edwards Witten δούλευαν πάνω στην έρευνα των βασικών στοιχείων και των δυνάμεων του σύμπαντος, κυρίως μέσω μαθηματικός μηχανολογίας.

Οι υπόλοιποι νικητές είναι οι Andrei Linde, φυσικός απο το Στράτφορντ, ο Alexei Kitaev, καθηγητής φυσικής στην Καλιφόρνια, Ο Maxim Kontsevich, μαθηματικός στο Ινστιτούτο προηγμένων ερευνών στο Παρίσι και ο Ashoke Sen θεωρητικός επιστήμονας σε Ινστιτούτο στην Ινδία. 

Ο Μίλνερ επέλεξε αρχικά μόνος του τους επιστήμονες που ανταμοιφθηκαν με το υπέρογκο χρηματικό ποσό, αλλά τα επόμενα χρόνια θα επιλέγουν οι ήδη βραβευθέντες τους νέους επιστήμονες και το ποσό θα μοιράζεται. Επίσης, ο Μίλνερ υποσχέθηκε και την ανταμοιβή των 100.000 δολαρίων σε νέους, πολλα υποσχόμενους ερευνητές. 

Για τους επιστήμονες αυτό θεωρείται ένα σημαντικό βήμα στην εξέλιξη της έρευνας και τη διεύρυνση της φυσικής επιστήμης, αφού τα βραβεία θα δίνονται πριν ακόμα υλοποιηθούν πειράματα για τις νέες επιστημονικές θεωρίες. Ωστόσο, οι ερευνητές θεωρούν λάθος αποκλειστικά χρηματικά κίνητρα για την προσέλκυση ερευνητών στις φυσικές επιστήμες. 

Τα 10 καλύτερα συνθήματα στους τοίχους!

Είναι γεγονός ότι στην Ελλάδα οι περισσότεροι τοίχοι κτιρίων στο κέντρο της Αθήνας, αλλά και Πανεπιστημίων σε όλη τη χώρα, αποτυπώνουν τις ανησυχίες των νέων για τη σύγχρονη πραγματικότητα. Όσο και να απαγορεύεται η γραφή στους τοίχους με σπρέι ή τα γκράφιτι, ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία...

 Το πιο αστείο σύνθημα, είναι το "Ήρθαν τα αύρια να διώξουν τα σήμερα" κατά το "Ήρθαν τα άγρια να διώξουν τα ήμερα". Το σύνθημα αυτό ειρωνεύεται αυτούς που θέλουν να φτιάξουν το αύριο των ανθρώπων, ενώ στην ουσία καταστρέφουν το παρόν τους...

Και αυτό το σύνθημα έχει πολιτική και ιδεολογική χροιά, αφού υπάρχουν πολλοί πάνω από εμάς για τους οποίους υπάρχει μεγάλη απαξίωση. 

Εδώ υπάρχει έντονο χιούμορ, αφού ένας νέος θέλει σύνταξη στα 18 για να απολαύσει τη ζωή του, ενώ στράτευση στα 100 μιας και για τους περισσότερους είναι "χάσιμο χρόνου".

Πολύ χιουμοριστικό σύνθημα με όλη τη σημασία της φράσεως "Ενάντια Στην Ορθογραφία"... (καλό είναι να μην το βλέπουν οι μαθητές μας γιατί θα έχουν και πάτημα...)

Το αντίστροφο σύνθημα από το ανέκδοτο με τα κουνούπια του Νείλου που στοίχισε τον αποκλεισμό σε Ελληνίδα αθλήτρια... 

 

Σύνθημα - λογοπαίγνιο που δείχνει ότι τα πτυχία αποκτώνται κάποιες φορές με αφερέγγυους τρόπους, εν ολίγοις είναι πλαστά και αφορά κυρίως τους κατέχοντες υψηλές γνωριμίες...

 Δυστυχώς η εποχή του "φαίνεσθαι" μας έχει κατακλύσει. Ωστόσο, το μακιγιάζ δεν μπορεί να καλύψει το κενό των γυναικών, τόσο στην ψυχή όσο και - σε πολλές περιπτώσεις - και στο μυαλό.

Το σύνθημα αναφέρεται στην υψηλή ανεργία, με κάπως άκομψο, αλλά απολύτως αληθινό τρόπο. Πολλοί είναι οι άνεργοι πτυχιούχοι νέοι...

Μεγάλο άχτι για τα μαθηματικά διαφαίνεται σε αυτό το σύνθημα... Το συμμερίζομαι απόλυτα!

Σημείωση: Πολλές φωτογραφίες είναι επιλογή από πολλές αναδημοσιεύσεις στο διαδίκτυο, καθώς και φωτογραφίες από φιλικές πηγές.

Επιμέλεια: Κωνσνταντίνα Κότσαρη

Χαριτωμένα νεογέννητα ζωάκια από όλο τον κόσμο!

Η USA Today δημοσιεύει φωτογραφικό υλικό από νεογέννητα ζωάκια στους ζωολογικούς κήπους όλου του πλανήτη. Δείτε τις φωτογραφίες με τα μικρά ζώα στα πρώτα τους βήματα…

Νεογέννητος πίθηκος από ζωολογικό κήπο στην Ανατολική Γερμανία

 Το τριών μηνών τσιτάχ, παίζει με ένα δοχείο στο εθνικό ζωολογικό κήπο της Ουάσινγκτον.

Το μικρό ελεφαντάκι στέκεται μπροστά στη μητέρα του και δέχεται τη στοργή της, στην Κολωνία της Γερμανίας.

Δύο ιπποπόταμοι χαλαρώνουν στο γρασίδι του ζωολογικού κήπου του Βερολίνου.

Το λασπωμένο νοτιοαφρικανός ρινόκεράκι, κοιτά ένα μικρό πουλί στη Σιγκαπούρη.

Τα άσπρα λιονταράκια ταΐζει ο φροντιστής του ζωολογικού κήπου της Γιάλτας στην χερσόνησο της Κριμαίας, στην Ουκρανία.

Ο Matt Evans, βιολόγος και επόπτης στο Εθνικό Ζωολογικό Κήπο Ερπετών, κρατά ένα νεοσσό Κουβανέζο κροκόδειλο στην Ουάσιγκτον. 

 Ένας θαλάσσιος ελέφαντας, κοντά στη μητέρα του, στο Αττικό Ζωολογικό Κήπο κοντά στην Αθήνα. 

Ένα φλαμίνκο μόλις 5 ημερών στέκεται ανάμεσα στους γονείς του στο Στόουνχαμ.

 Ένα νεογέννητο πάντα τρέφεται μέσα σε θερμοκοιτίδα στο ζωολογικό κήπο Ueno στο Τόκιο.

Ο μικρός μαύρος πάνθηρας δείχνει τα δόντια του από το ζωολογικό κήπο Τιέρπαρκ στο Βερολίνο.

Για περισσότερες φωτογραφίες, επισκεφτείτε το photo galery της USA Today.

Κούρσα μετ΄εμποδίων η ισότητα για τις αθλήτριες

Η Σάρα Ατάρ από τη Σαουδική Αραβία περπάτησε πίσω από τους άνδρες κατά τη διάρκεια της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών

.Κωνσταντίνα Κότσαρη

Κατά τη διάρκεια της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων, ο Πρόεδρος τη Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, Ζακ Ρογκ, χειροκροτήθηκε θερμά όταν είπε ότι: «Για πρώτη φορά στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων, όλες οι συμμετέχουσες ομάδες θα έχουν αθλήτριες. Αυτό είναι ενα σημαντικό βήμα  για την ισότητα των δύο φύλων».

Είναι αλήθεια, όπως σημειώνουν οι Τάιμς της Νέας Υόρκης,  ότι οι γυναίκες έχουν σημειώσει «πρόοδο» από τότε που στους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες, που πραγματοποιήθηκαν στην Αθήνα το 1896, η παρουσία τους έγινε δεκτή μόνο ως θεατές. 

Η συμμετοχή των γυναικών αυξάνεται με ραγδαίους ρυθμούς στις τελευταίες Ολυμπιάδες. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι ακόμη και σχετικά πρόσφατα, στους Ολυμπιακούς της Ατλάντα, 26 χώρες δεν έστειλαν ούτε μια αθλήτρια. Αυτές τις μέρες στο Λονδίνο, οι γυναίκες αποτελούν το 45% του συνόλου των αθλητών. 

Ωστόσο, όπως επισημαίνει η αμερικανική εφημερίδα, ο δρόμος για την πραγματική ισότητα, στον αθλητισμό τουλάχιστον, είναι ακόμη μακρύς.

Για πρώτη φορά, η Σαουδική Αραβία έστειλε δύο αθλήτριες να αγωνισθούν στο Λονδίνο, αλλά οι γυναίκες που συμμετείχαν στην τελετή έναρξης περπάτησαν πίσω από τους άντρες, όχι ανάμεσα σε αυτούς.

Για κάποιους, το γεγονός αυτό αποτελεί μια υπενθύμιση της υποδεέστερης θέση των γυναικών στην συντηρητική ισλαμική μοναρχία, όπου ο αθλητισμός είναι απαγορευμένος για τα κορίτσια στα σχολεία και οι γυναίκες δεν επιτρέπεται ούτε να οδηγούν αυτοκίνητα.

«Αυτό το περιστατικό είναι αληθές, αλλά θα ήταν ανεδαφικό να περιμένει κανείς κάτι άλλο σε μια κοινωνία όπου οι άνδρες και οι γυναίκες γενικά διαχωρίζονται», δήλωσε ο Κριστόφ Γουίλκ, ειδικός σε θέματα Σαουδικής Αραβίας για την οργάνωση «Παρατήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων» ( Human Rights Watch), που προώθησε την ένταξη των γυναικών της χώρας στους Ολυμπιακούς Αγώνες. «Δε θα ήταν αποδεκτό από το εγχώριο ακροατήριο να περπατούν οι γυναίκες μαζί με τους άντρες», συμπλήρωσε ο Γουίλκ.

Η συμμετοχή των γυναικών από τη Σαουδική Αραβία προκαλεί "πονοκέφαλο", ενώ οι αγώνες βρίσκονται σε εξέλιξη.

Για παράδειγμα, την Παρασκευή, η αθλήτρια Γοτζάν Σαχράν θα ανταγωνιστεί στο τζούντο. Οι αθλητικές Αρχές της Σαουδικής Αραβίας απαίτησαν από την αθλήτρια να φορέσει μαντίλα κατά τη διάρκεια του αγώνα. Ωστόσο, η διεθνής ομοσπονδία του τζούντο, ανακοίνωσε ότι δεν μπορεί να ανταγωνιστεί με το κεφάλι καλυμμένο για λόγους ασφαλείας και για να διατηρηθούν «οι αρχές και το πνεύμα του τζούντο».

Ο Κριστόφ Γουίλκ τονίζει ότι θα πρέπει να βρεθεί κοινώς αποδεκτή λύση ώστε να μην προκληθεί διπλωματικό επεισόδιο. 

Η δεύτερη αθλήτρια της Σαουδικής Αραβίας, ονομάζεται Σάρα Ατάρ και θα αγωνιστεί στις 8 Αυγούστου στα 800 μέτρα.

Υπάρχουν όμως και ορισμένα ταμπού που καταρρίπτονται, σημειώνουν οι Τάιμς.

Για παράδειγμα, η Νουρσουργιάνι Ταϊμπί, μια σκοπευτής από τη Μαλαισία, ήταν η μοναδική αθλήτρια που που αγωνίστηκε ενώ ήταν έγκυος.

Πριν 10 ή 15 χρόνια θα ήταν ανήκουστο και ενδεχομένως να απειλούνταν η καριέρα οποιασδήποτε αθλήτριας που θα δήλωνε ότι είναι ομοφυλόφιλη. Ωστόσο, η αμερικανίδα Μέγκαν Ράπινοου το ανακοίνωσε δημόσια πριν τους Ολυμπιακούς και μάλιστα επαινέθηκε για την ειλικρίνια της. 

Αυτό πάντως δε σημαίνει ότι οι διακρίσεις κατά των γυναικών στον αθλητισμό έχουν εκλήψει. Η ομάδα του Ποδοσφαίρου των Γυναικών της Ιαπωνίας πού κατέκτησε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα αναγκάστηκε να ταξιδέψει σε οικονομική θέση στην πτήση των 13 ωρών για το Λονδίνο, ενώ η αντρική ιαπωνική ομάδα ταξίδεψε στη πρώτη θέση, σημειώνει η αμερικανική εφημερίδα.

Πηγή: New York Times

The Insider.gr

"Dress code" για τους δασκάλους στις ΗΠΑ!

Όταν τα παιδιά επιστρέψουν στο σχολείο σε περιοχή του Κάνσας των ΗΠΑ το φθινόπωρο, δε θα δουν με τζιν, σορτς και φόρμες τους δασκάλους τους. Σε πολλές περιοχές των Ηνωμένων Πολιτειών εφαρμόζεται το λεγόμενο "ντρες κόουντ" στα σχολεία της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, καθώς και η κάλυψη των τατουάζ και των σκουλαρικών των δασκάλων.

Σε μια αυξανόμενα αντίθετη πορεία απο την άποψη ότι η ενδυμασία αποτελεί αοκλειστική αυτό έκφραση, οι δασκαλοι πέφτουν θύματα μιας ενδυματολογικές προσέγγισης, ανάλογης με αυτή των μαθητών στις ΗΠΑ. Αυτο συμβαίνει γιατί πολλα σχολεία θεωρούν ότι οι δασκαλοι ντύνονται ανάρμοστα και πολλοί γονείς διαμαρτύρονται. Επίσης σε περίπου το 19% των σχολείων είναι υποχρεωτική η "ποδιά"...

Οι δάσκαλοι σε πολλα σχολεία απαγορεύεται να έχουν τατουάζ και οι δασκάλες θα πρέπει να φορούν παντελόνια τουλάχιστον 2 εκ. πιο φαρδιά, αφού τα κολάν και οι στενές μπλούζες απαγορεύονται δια ροπάλου.

Τι γίνεται όμως αν κάποιος εκπαιδευτικός παραβεί τον ενδυματολογικό κώδικα; Αρχικά θα δέχονται συστάσεις και σε περίπτωση μη συμμόρφωσης, θα επιβάλλονται πειθαρχικά μέτρα, αλλά όχι απόλυση.

Πηγή: USA today

Η NASA ετοιμάζει μενού για αποστολή στον Άρη το 2030!

Σε ένα οίκημα του 1950 στο Χιουστον των ΗΠΑ, που μοιάζει με λαβύρινθο, προορισμένου για σχεδιασμό των πρώτων διάστημικων αποστολών, οι επιστήμονες μαγειρεύουν, ανακατεύουν, δοκιμάζουν και αξιολογούν το αποτέλεσμα της μαγειρικής τους. Η αποστολή τους; Να φτίαξουν το μενού για το προγραμματισμένο ταξίδι της NASA στον Άρη το 2030!

Το μενού θα πρέπει να επαρκεί για 6-8 αστροναύτες που θα επισκεφτούν τον Κόκκινο  Πλανήτη σε περίπου 2 δεκαετίες από σήμερα. Θα χρειαστούν αποθέματα για συνολικά 3 χρόνια, αφού θα χρειαστούν 6 μήνες να πάνε, 6 μήνες να γυρίσουν και 18 μήνες να παραμείνουν εκεί.


Οι αστροναύτες που ταξιδεύουν στο διάστημα έχουν διαθεσιμη μεγάλη ποικιλία τροφών, μερικές φορές και πάνω απο 100 επιλογές. Όμως πρόκειται για προκατασκευασμένα και κατεψυγμένα τρόφιμα που κρατούν μέχρι 2 χρόνια. Ωστόσο, στον Άρη υπάρχει μικρή βαρύτητα, πράγμα που κάνει τους επιστήμονες να σκέφτονται μια αλλαγή στο μενού. Η ομάδα του Couper έρχεται να δώσει νέες προοπτικές, αφού οι αστροναύτες θα μπορούν να βράζουν νερό ή να κόψουν λαχανικά στον Άρη, παρόλο που υπάρχουν διαφορές στα επίπεδα πίεσης σε σχέση με τη Γη. 

Μια από τις σκέψεις του Couper είναι και η δημιουργία "αρειανού θερμοκηπίου", ώστε οι αστροναύτες να φροντίζουν μόνοι τους τον κήπο και να έχουν φρέσκα λαχανικά. Έτσι θα έχουν πολλές επιλογές και δυνατότητες ώστε να δια τρέφονται ισορροπημένα.

Ο Couper δήλωσε ότι "η προτεραιότητα είναι να διασφαλιστεί η κατάλληλη ποσότητα θρεπτικών συστατικών, θερμίδες και ιχνοστοιχείων ώστε να διατηρήσουν τη σωματική υγεία τους κατα τη διάρκεια της αποστολής."
"Το μενού θα πρέπει να διασφαλίζει και την ψυχική υγεία των άστροναυτών", εξηγεί ο Couper. Σύμφωνα με τον επιστήμονα, πολλές μελέτες δείχνουν σύνδεση ανάμεσα στη διάθεση και την τροφή. Η έλλειψη συγκεκριμένων βιταμινών θα μπορούσε να βλάψει ακόμα και τη λειτουργία του εγκεφάλου. 

Ήδη έχουν δημιουργηθεί 100 χορτοφαγικές συνταγές για το συγκεκριμένο ταξίδι, αφού τα γαλακτοκομικά προϊόντα και το κρέας δεν μπορούν να διατηρηθούν.  Για να συμπληρωθεί η απαιτούμενη πρωτεΐνη, έχουν εντάξει στα γεύματα ξηρούς καρπούς και τόφου.

Η αποστολή είναι σημαντική, γιατι θα δώσει στους επιστήμονες τα απαραίτητα στοιχεία για την ανακάλυψη άλλων μορφών ζωής στον Κόκκινο Πλανήτη. Επομένως είναι πολύ σημαντική Καίτη διατήρηση της υγείας του πληρώματος αυτα τα 2,5 χρόνια της αποστολής. Γιατί πολυ απλά,  τίποτα δεν μπορεί να γίνει, χωρίς το φαγητό...

Πηγή: USA Today 

Κούβα, η χώρα που «νικά» το AIDS

 

H Κούβα είναι από τις χώρες με τα λιγότερα κρούσματα AIDS στον κόσμο, σε επίπεδο μόλις 0,1% του πληθυσμού. Η δωρεάν βασική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τα υψηλά ποσοστά των τεστ για τον ιό HIV, τα δωρεάν προφυλακτικά στις ομάδες υψηλού κινδύνου, όπως οι εκδιδόμενες γυναίκες, και η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση είναι μερικά από τα μέτρα που καταπολεμούν τη μετάδοση του ιού.

 

Η Κούβα έχει πλέον ένα από τα μικρότερα ποσοστά επιδημίας στον κόσμο. Έχει μόλις 14.038 περιπτώσεις, δηλαδή ποσοστό 0,1% επί του πληθυσμού, στο ίδιο επίπεδο με τη Φινλανδία, τη Σιγκαπούρη και το Καζακστάν. Αυτό είναι το 1/6 του ποσοστού των Ηνωμένων Πολιτειών και το 1/20 της Αϊτής.

Ο πληθυσμός της Κούβας είναι μόνο ελαφρώς μεγαλύτερος από αυτόν της Νέας Υόρκης. Στις τρεις δεκαετίες της παγκόσμιας επιδημίας του AIDS, έχουν χάσει τη ζωή τους από τον ιό 78.763 Νεοϋορκέζοι και  μόνο 2.364 Κουβανοί, σημειώνει η New York Times.


Πώς αντιμετωπίζουν τον HIV;

Ποια είναι όμως τα  στοιχεία που συνέβαλαν στην επιτυχία της Κούβας; Η Κούβα έχει δωρεάν καθολική βασική ιατρική περίθαλψη. Σημειώνει εκπληκτικά υψηλά ποσοστά δοκιμών του ιού HIV.  Μοιράζει στους κατοίκους της δωρεάν προφυλακτικά, και επικεντρώνεται σε ομάδες υψηλού κινδύνου όπως οι εκδιδόμενες γυναίκες. Δίνει στους εφήβους  στοιχεία ασφαλούς σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης και ελέγχει αυστηρά τις σεξουαλικές επαφές σε κάθε άνθρωπο που είναι «θετικός» στα τεστ.

Αντίθετα, σύμφωνα με την ίδια πηγή, η απάντηση στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής – η οποία καταγράφει 50.000 νέες λοιμώξεις κάθε χρόνο - φαίνεται αδύναμη. Εκατομμύρια φτωχοί άνθρωποι ποτέ δεν επισκέπτονται έναν γιατρό.  Τα τέστ για τον ιό είναι σε εθελοντική βάση, και πολλοί ασθενείς δεν επιστρέφουν για να μάθουν τα αποτελέσματά τους. Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση είναι τόσο πολιτικοποιημένη  που πολλά σχολεία δε διδάσκουν τίποτα για την προστασία στη σεξουαλική ζωή των εφήβων. Τα προφυλακτικά είναι ακριβά, και η δωρεάν διανομή δωρεάν γίνεται τμηματικά και σε τυχαίες περιπτώσεις.

Η Κούβα έχει καταφέρει να καταπολεμήσει τον ιό αν και έχει τις περισσότερες γενετικές τροποποιήσεις του ιού μετά την Αφρική.  Σχεδόν όλοι οι Αμερικανοί οροθετικοί νοσούν από ένα στέλεχος του ιού, τον υπότυπο Β. Ωστόσο, η Κούβα έχει 21 διαφορετικά στελέχη.

Η γενετική ποικιλομορφία προήλθε λόγω του ανθρώπινου δυναμικού που απέστειλε η Κούβα στο παρελθόν στο εξωτερικό ως βοήθεια. Από τη δεκαετία του 1960, η Κούβα έχει στείλει στο εξωτερικό χιλιάδες «διεθνιστές» - στρατιώτες, γιατρούς, δασκάλους και τους μηχανικούς.  Επειδή σταθμεύουν σε όλη την Αφρική, πολλοί γυρνούσαν  πίσω με ένα ευρύ φάσμα στελεχών του ιού. Σύμφωνα με μια μελέτη του 2002, 11 από 21 στελέχη της Κούβας είναι άγνωστα σε άλλα μέρη και σχηματίζονται όταν γίνεται πρόσμιξη δύο άλλων στελεχών.

Η επιτυχία της Κούβας ενάντια στο AIDS καταγράφεται παρά το γεγονός ότι είναι ένας προορισμός σεξουαλικού τουρισμού για τους Ευρωπαίους και τους Καναδούς. Η αστυνομία έχει απαγορεύσει την έκδοση γυναικών στο δρόμο και σε ξενοδοχεία, ωστόσο πολλές νεαρές προσεγγίζουν τουρίστες. Ακόμα κι έτσι όμως από τις περίπου 1.000 νέες μολύνσεις που σημειώνονται κάθε χρόνο, το 81% αφορά τους άντρες και ελάχιστες είναι οι μολυσμένες νεαρές ανύπαντρες γυναίκες.

«Οι περισσότερες από τις γυναίκες που κοιμούνται με τους τουρίστες γνωρίζουν και χρησιμοποιούν προφυλακτικά», δηλώνει ο Δρ Ribero Wong, ένας ειδικός του AIDS. Σε μια έρευνα το 2009, το 77% του συνόλου των εργαζομένων στη βιομηχανία του σεξ είπε ότι χρησιμοποιούν τακτικά προφυλακτικά. «Υπάρχουν άνδρες ακόμα και για γκέι τουρίστες. Πιστεύουμε ότι ο κύριος παράγοντας είναι εντός των ανθρώπων», δηλώνει ο Δρ Estruch Rancaño, αναπληρωτής Υπουργός για τη δημόσια υγεία.

«Ο μικρός αριθμός κουβανών γυναικών που έχουν προσβληθεί συνήθως λαμβάνουν τον ιό από συντρόφους που είναι κρυφά αμφιφυλόφιλοι», λένε οι ειδικοί. Η αμφιφυλοφιλική μετάδοση δεν είναι μια ιδιαίτερη κατηγορία στην Κούβα. Δε θεωρείται «γκέι» κάποιος που περιστασιακά έχει σεξουαλικές επαφές με πρόσωπο του ίδιου φύλου, εξήγεί ο Ramón García Arrango, ένας σχεδιαστής μόδας και παιδαγωγός στο Εθνικό Κέντρο Πρόληψης του AIDS και  των Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενων Νοσημάτων.

Επίσης, η χρήση ηρωίνης, η οποία επιτείνει τις  επιδημίες σε πολλές χώρες, είναι σχεδόν ανύπαρκτη στην Κούβα, σύμφωνα με τους αξιωματούχους. Από το 1986, μόνο 38 παιδιά έχουν γεννηθεί με τον ιό. Από την αρχή του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης της Κούβας, οι έγκυες γυναίκες κάνουν έως και 12 δωρεάν εξετάσεις προγεννητικού ελέγχου, κατά τις οποίες ελέγχονται για τον ιό HIV τουλάχιστον δύο φορές.

Παγκόσμια Κάλυψη

Αν και σε οικονομική ύφεση, η Κούβα εξακολουθεί να επισημαίνει με υπερηφάνεια μια κληρονομιά της Eπανάστασης του 1959: η βασική ιατρική περίθαλψη είναι καθολική και δωρεάν. Η Κούβα έχει 535.000 εργαζομένους της υγειονομικής περίθαλψης και κάθε πολίτης έχει επίσημα  τον  οικογενειακό του γιατρό. Αν ένας ασθενής δεν κάνει ένα τσεκ-απ, ο γιατρός αναμένεται να μάθει το γιατί.

Πολλές ιατρικές αρχές συμφωνούν ότι η Κούβα είχε μια έγκαιρη και αποτελεσματική αντιμετώπιση της επιδημίας. Στο βιβλίο του, «AIDS: Εξομολογήσεις σε έναν γιατρό», που δημοσιεύθηκε μόνο στα ισπανικά, ο Δρ Pérez έδωσε τη δική του άποψη για  το σύστημα υγείας της Κούβας.
Το 1983, ο Φιντέλ Κάστρο επισκέφθηκε το Ινστιτούτο Pedro Kouri, το κορυφαίο νοσοκομείο τροπικών ασθενειών της Κούβας, για να ακούσει μια παρουσίαση για την ελονοσία και το δάγγειο πυρετό. Όταν τελείωσε, ρώτησε ξαφνικά, «Γκουστάβο, τι κάνεις για να κρατήσεις το AIDS  μακριά από την Κούβα;» Ο Δρ Γκουστάβο Κουρί, γιος του ιδρυτή του ιδρύματος, είπε: «Πρόκειται για μια νέα ασθένεια. Δεν ξέρω καν αν παράγεται από βακτήρια, ιούς ή μύκητες. Δεν υπάρχουν πολλά δεδομένα σε αυτό. Έχει αναφερθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε λίγες περιπτώσεις στην Ευρώπη. Θα χρειαστεί χρόνος για να ξέρει κανείς πόσο μεγάλο είναι.»

Ο  Φ. Κάστρο απάντησε: «Νομίζω ότι θα είναι η επιδημία του αιώνα μας. Και είναι δική σας ευθύνη, Γκουστάβο, για να σταματήσει πριν γίνει μείζον πρόβλημα κι εδώ. " Αυτό ήταν δύο χρόνια πριν ο Αμερικανός πρόεδρος ανακοινώσει επίσημα τη λέξη AIDS.

Έτσι, το ιατρικό δυναμικό της Κούβας αντέδρασε γρήγορα. Το πρώτο βήμα ήταν να πετάξει  όλα τις εισαγόμενες μονάδες αίματος (20.000 μονάδες).  Με τον τρόπο αυτό απόφυγαν την καταστροφή που υπέστησαν οι αιμοφιλικοί  πληθυσμοί στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Γαλλία.

Γιατροί είχαν σταλεί στη Βραζιλία και τη Γαλλία για να μελετήσουν τις περιπτώσεις. Όλαοι οικογενειακοί γιατροί της χώρας διατάχθηκαν να παρακολουθήσουν  λοιμώξεις που δείχνουν το AIDS, όπως το σάρκωμα Kaposi ή πνευμονία από Pneumocystis carinii. Το 1986, εμποδίστηκε από το «εμπάργκο» το αμερικανικό τεστ, κι έτσι η Κούβα αγόρασε 750.000 γαλλικά τεστ για τον ιό.
Σύμφωνα με την Δρ Maria Isela Lantero, επικεφαλής του AIDS στο Υπουργείο Υγείας, 11 εκατομμύρια πολίτες της Κούβας έχουν ελεγχθεί 43 εκατομμύρια φορές. Πέρυσι, έγιναν περισσότερα από δύο εκατομμύρια τεστ. Αυτό είναι το ισοδύναμο των δοκιμών του σεξουαλικά ενεργού πληθυσμού κάθε τρία χρόνια, αν και στην πραγματικότητα η εστίαση είναι σε ομάδες υψηλού κινδύνου, τα οποία θα ελέγχονται πιο συχνά. Επίσης, οι Κουβανοί που  επιστρέφουν από το εξωτερικό όπως είναι οι έγκυες γυναίκες, οι φυλακισμένοι, στρατιώτες, οι νοσηλευόμενοι ασθενείς, επαγγελματίες υγείας δοκιμάζονται σε τακτική βάση.

Τα τεστ για τον ιό είναι ανώνυμα και διαθέσιμα σε 700 κλινικές και νοσοκομεία. Όποιος είναι θετικός στο τεστ κάνει ένα ραντεβού με νοσοκόμο της επιδημιολογίας, ο οποίος ζητά τα ονόματα αυτών που ο οροθετικός είχε σεξουαλικές επαφές. Σύμφωνα με το νόμο, απάντηση είναι εθελοντική. Αν δε θέλει κάποιος δεν απαντά, ωστόσο είναι θεμιτό να παρθούν τα ονόματα των ατόμων για να γίνει επίσκεψη στο σπίτι τους και να ενημερωθούν από τους ειδικούς της επιδημιολογίας. Οι οροθετικοί μιλούν με ψυχολόγους και μαθαίνουν να ζουν με τον HIV με υπευθυνότητα.

Σε μια μη πουριτανική κοινωνία όπως αυτή της Κούβας, το AIDS καταπολεμείται κυρίως με τα προφυλακτικά και τη σωστή σεξουαλική διαπαιδαγώγηση. Η κυβέρνηση μοιράζει πάνω από 100 εκατομμύρια προφυλακτικά ετησίως. Όλες αυτές οι ενέργειες συνηγορούν στην καταπολέμηση και κυρίως πρόληψη του ιού, ωστόσο απαιτείται καλύτερη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε αυτούς που νοσούν, σύμφωνα με τους ειδικούς της υγείας της Κούβας.

Πηγή: New York Times / από tvxs.gr
Επιμέλεια: Κωνσταντίνα Κότσαρη 

Η «δικτατορία» της .... ομορφιάς

 .Κωνσταντίνα Κότσαρη

Ο μαγικός κόσμος της μόδας αποφασίζει και διατάζει. Πρέπει να είσαι λεπτή, νέα και όμορφη. Η σύγχρονη γυναίκα, είτε με οικονομική κρίση είτε χωρίς, είναι δέσμια της «μάταιης - πλαστικής ομορφιάς» και υποταγμένη στις επιταγές της «δικτατορίας» του φαίνεσθαι. Η εμμονή των γυναικών για την εμφάνισή τους, όμως, σύμφωνα με τους ψυχοθεραπευτές, έχει βαθύτερα αίτια.

Οι σύγχρονες γυναίκες, με εξαντλητικές δίαιτες και πολλές φορές με πρόκληση εμετού, προσπαθούν να φτάσουν στο βάρος της εφηβείας τους. Με συνεχή χρήση του μπότοξ και με συχνές επισκέψεις στον πλαστικό χειρουργό, θέλουν να διατηρήσουν μια άκαμπτη πλαστική ομορφιά. Η ανανέωση της γκαρνταρόμπας τους και η νέα τσάντα γνωστού σχεδιαστή μόδας έχουν γίνει πια προτεραιότητα.

Οι γυναίκες, οι οποίες διανύουν την ώριμη περίοδο της ζωής τους (35-50 χρονών) βρίσκονται υπό τον περιορισμό μια συμπεριφορικής διαταραχής που εντοπίζεται από τους ψυχολόγους και ονομάζεται σύνδρομο «Desparater Housewives». Η αμερικάνικη αυτή σειρά δημιούργησε αυτά τα πρότυπα να ανταγωνίζονται οι γυναίκες τις έφηβες κόρες τους και να θέλουν να μοιάζουν στα είδωλα των περιοδικών που διαβάζουν.

Κατάσταση ψυχικής ανασφάλειας

«Κάποιες γυναίκες είναι πάρα πολύ λεπτές και θέλουν να χάσουν επιπλέον βάρος. Θεωρούν τον εαυτό τους άσχημο ενώ είναι όμορφες, περιγράφουν μια ζωή που κατακλύζεται από ρούχα ή από είδη διατροφής, ώστε να καλυφθεί το κενό» δηλώνει ο Μισέλ Φρόυντ, Γάλλος ψυχοθεραπευτής και συγγραφέας του «Χάστε βάρος και συμφιλιωθείτε με τον εαυτό σας».

Φυσικά τα αίτια μιας τέτοιας συμπεριφοράς είναι κοινωνικά. Σε μια αξιοσημείωτη έρευνα της δημοσιγράφου Mona Chollet γύρω από αυτή τη «μάταιη ομορφιά», υπάρχει άμεσος συσχετισμός ανάμεσα στα συμπτώματα αυτά και τα άμεσα μηνύματα που απευθύνονται στις γυναίκες από τη βιομηχανία των μίντια, της μόδας και της ομορφιάς. «Αυτές οι εμμονές κρατούν τις γυναίκες σε μια κατάσταση ψυχολογικής ανασφάλειας και υποταγής, εμποδίζοντάς τες να ξεδιπλώνουν όλες τις δυνατότητές τους και να απολαμβάνουν την απεριόριστη ελευθερία που πάντα αναζητούν», δηλώνει η γαλλίδα δημοσιογράφος - συγγραφέας.

Οι πιο ευάλωτες γυναίκες είναι αυτές που θέλουν να μοιάζουν με τα είδωλα του κόσμου της μόδας και βρίσκονται σε ακόρεστη αναζήτηση τρόπων και μεθόδων για να είναι παρόμοιες με τα εξώφυλλα των περιοδικών. Εκτός όμως από αυτήν την εμμονή μπορεί να υπάρχει μεγάλη απογοήτευση ή ακόμα και να υποφέρουν. Πολλές φορές η ψυχοθεραπεία μπορεί να είναι απαραίτητη.

Πώς θεραπεύεται αυτή η εμμονή με την εικόνα μας;

«Ανακαλύπτοντας ποιο βαθύτερη ανικανοποίητη ανάγκη βρίσκεται πίσω από αυτό το σύνδρομο» λέει ο Μισέλ Φρόυντ. Αυτές οι γυναίκες είναι τόσο αποξενωμένες από τον εαυτό τους. Αγνοούν ότι αυτό που χρειάζονται είναι η αναγνώριση, η αγάπη, η ασφάλεια. Η πρώτη δουλειά των ψυχοθεραπευτών είναι να τις κάνουν να ξεφύγουν από αυτή τη σύγχυση σχετικά με τις ανάγκες τους.

Το ίδιο ακριβώς υποστηρίζει και ο ψυχίατρος και αθλίατρος Jean - Pierre Seznec συγγραφέας του βιβλίου «Σταματώ να παλεύω με το σώμα μου». «Πολύ συχνά οι ασθενείς συγχέουν την εικόνα που αντανακλάται στον καθρέφτη από την πραγματική τους εικόνα, η οποία περιλαμβάνει και τη συναισθηματική διάσταση» παρατηρεί ο Δρ Seznec. «Αν είμαστε θλιμμένοι, για παράδειγμα, βλέπουμε τον εαυτό μας άσχημο». Ο ψυχίατρος πολύ συχνά διαπιστώνει ότι αυτές οι γυναίκες προσπαθούν απλώς να «εξαγνίσουν» τα συναισθήματά τους και να αναισθητοποιούνται μέσω των υπερβολικών αγορών ή με υπερβολικές δίαιτες.

Επομένως, η λύση αντικατοπτρίζεται στην ικανοποίηση των βαθύτερων και αληθινών επιθυμιών του ατόμου. Έτσι οι ασθενείς του Μισέλ Φρούντ καλούνται να κρατήσουν ένα ημερολόγιο των ευχάριστων δραστηριοτήτων μέσα στην ημέρα. «Οι γυναίκες είχαν ανάγκη να ανανεωθούν σωματικά μέσω τεχνικών μασάζ, χαλάρωση κτλ.. Αυτές τις τεχνικές χαλάρωσης σώματος τις βοηθούν να αισθάνονται το σώμα τους με διαφορετικό τρόπο» προσθέτει ο ψυχοθεραπευτής.

Τέλος , σύμφωνα με τους ψυχοθεραπευτές, μια άλλη άσκηση είναι και η εξής: κοιτώντας τον καθρέφτη να μιλήσουν με μια άλλη πλευρά του εαυτού τους την οποία αγαπούν πολύ. Μία διαδικασία βήμα προς βήμα θα μπορούσε να απελευθερώσει αυτές τις γυναίκες από την κατεστραμμένη αυτοεικόνα τους.

Πηγή: Le Figaro / από The Insider

Μήπως το Facebook μας μετατρέπει σε ναρκισσιστές;

Είναι τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης ένας τρόπος να εκφράσει κάποιος τον ναρκισσισμό του ή είναι αυτά που οδηγούν τους ανθρώπους στο ναρκισσισμό; Ποιος τύπος χρήστη του facebook είναι περισσότερο «εγωιστής»; Μήπως οι έρευνες που σχετίζουν τον ναρκισσισμό με τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης είναι μια υπεραπλούστευση, μπροστά στη νέα ψηφιακή γενιά ανταλλαγής πληροφοριών; Πολλές είναι οι έρευνες που διεξάγονται για να ρίξουν «φως» στη σχέση μας με τα social media.

 

Μια έρευνα αφιερωμένη στη μελέτη του Facebook, προκάλεσε τη συζήτηση για την ψυχική υγεία και τα γνωρίσματα της προσωπικότητας των ανθρώπων που κάνουν συχνή χρήση. Πιο πρόσφατα, η έρευνα από το πανεπιστήμιο του δυτικού Ιλλινόις πρότεινε, ότι το Facebook απευθύνεται στις πιο ναρκισσιστικές τάσεις μας.

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Personality and Individual Differences (Προσωπικότητα και Ατομικές Διαφορές), ζήτησε από 292 ανθρώπους να απαντήσουν σε ερωτήσεις που αποσκοπούν στην μέτρηση του τρόπου που χρησιμοποιούν και εμπλέκονται στο συγκεκριμένο μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Εκείνοι που ενημερώνουν συχνά στο Facebook την κατάστασή τους, βάζουν ετικέτα (tag) σε φωτογραφίες και έχουν μεγάλο αριθμό εικονικών φίλων, είχαν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάζουν ναρκισσιστικά χαρακτηριστικά.

Μια άλλη μελέτη διαπίστωσε ότι άτομα με υψηλά επίπεδα ναρκισσισμού είχαν περισσότερες πιθανότητες να ξοδέψουν περισσότερο από μία ώρα την ημέρα στο Facebook, και ήταν επίσης πιο πιθανό να δημοσιεύουν ψηφιακά πολλές προσωπικές φωτογραφίες. Ωστόσο, αυτό που η έρευνα δεν απαντά είναι αν το Facebook προσελκύει άτομα που είναι ήδη ναρκισσιστές ή μετατρέπει τους χρήστες σε ναρκισσιστές.

Τον περασμένο μήνα, μια μελέτη από ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνα Wilmington και το Πανεπιστήμιο του Χάρτφορντ σε 233 φοιτητές χρήστες του Facebook είχε μια διαφορετική προσέγγιση που βασίζεται στα εξής ερωτήματα: Οι φοιτητές ήθελαν κυρίως να προωθούν τον εαυτό τους με τις γραπτές ενημερώσεις κατάστασης ή ενδιαφέρονταν για τους άλλους, κάνοντας κλικ στο "μου αρέσει" (like) και προσθέτοντας σχόλια στις σελίδες των φίλων σας; Επίσης μελέτησαν πόσους φίλους στο Facebook έχουν συνήθως οι φοιτητές.

Εκτός από τη μέτρηση ναρκισσισμού (π.χ. με την ερώτηση: Σας αρέσει να είστε το κέντρο της προσοχής ή να γίνεστε "ένα" με το πλήθος;), οι ερευνητές μέτρησαν επίσης την αίσθηση ενός φοιτητή για την ιδιωτική ζωή. (Ανταλλάσσετε πληροφορίες με ένα ευρύ κύκλο φίλων ή διαφυλάσσετε την ιδιωτικής ζωής σας;)

Οι ερευνητές ανακάλυψαν, προς έκπληξή τους, ότι η συχνότητα χρήσης του Facebook, είτε από τις προσωπικές ενημερώσεις κατάστασης (status updates), είτε για να συνδεθούν με τους φίλους, δεν συνδέεται με ναρκισσισμό. Ο ναρκισσισμός καθαυτός συνδέεται μόνο με έναν τύπο χρήστη του Facebook - εκείνου που συγκεντρώνει εξωπραγματικά μεγάλο αριθμό φίλων στο facebook.

Αντ 'αυτού, οι συχνοί χρήστες του Facebook είχαν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάζουν υψηλές επιδόσεις στο "άνοιγμα" των προσωπικών πληροφοριών και να ανησυχούν λιγότερο για την προστασία της ιδιωτικής τους ζωής. Έτσι, αυτό που φαίνεται σαν αυτοπροβολή μπορεί να αντανακλά μόνο μια γενιά που μεγαλώνει στην ψηφιακή εποχή, όπου οι πληροφορίες - καθώς και λεπτομέρειες σχετικά με την προσωπική ζωή - «κυκλοφορούν» ελεύθερα και μας συνδέουν.

«Είναι μια τεράστια υπεραπλούστευση να πούμε για το Facebook είναι για ναρκισσιστές», δήλωσε ο Lynne Kelly, διευθυντής του σχολείου της επικοινωνίας στο Πανεπιστήμιο του Χάρτφορντ και ένας από τους συντάκτες της μελέτης. «Το να ανταλλάσσουν προσωπικές πληροφορίες στο Facebook ίσως είναι ένας τρόπος για να διατηρήσουν τις σχέσεις μεταξύ τους."

Ωστόσο το κοινωνικό μέσο που είναι καλύτερη επιλογή για «εγωιστές» φαίνεται να είναι το Twitter. Οι ερευνητές βρήκαν μια σύνδεση μεταξύ της χρήσης του Twitter και την υψηλή βαθμολογία ναρκισσισμό. Ωστόσο αυτή η έρευνα αξίζει να διευρυνθεί περαιτέρω.

Πηγή: New York Times / από Insider

Κωνσταντίνα Κότσαρη

Μπορεί να υπάρξει αληθινή φιλία μεταξύ άντρα και γυναίκας;

.Επιμέλεια: Κωνσταντίνα Κότσαρη

Υπάρχει αληθινή «φιλία» ανάμεσα στα δύο φύλα; Είναι μία ερώτηση που απασχολεί πολλούς και οι απαντήσεις είναι κάθε φορά διαφορετικές. Ωστόσο, μελέτες που διενεργήθηκαν στις ΗΠΑ δείχνουν ότι όσο ισχυρότερη είναι η φιλία μεταξύ ενός άντρα και μιας γυναίκας, τόσο πιο δύσκολο είναι να προκύψει σχέση μεταξύ των δύο. 

Πολλοί πιστεύουν ότι η φιλική σχέση μεταξύ των δύο φύλων απέναντι είναι αδύνατη. Για τους ερευνητές του Πανεπιστημίου Wisconcin - Eau Claire στις Η.Π.Α., το πρόβλημα δεν είναι να μάθουμε αν μια τέτοια φιλία είναι «βιώσιμη, αλλά περισσότερο αν οι άντρες και οι γυναίκες ενδιαφέρονται να είναι φίλοι».

Μελετώντας τις φιλίες σε πάνω από 400 ενήλικες, ηλικίας από 18 έως 52 ετών, οι ψυχολόγοι ανακάλυψαν ότι όσο ισχυρότερη ήταν η έλξη για το/τη φίλη του αντίθετου φύλου, τόσο λιγότερο ευτυχείς είναι στις αντίστοιχες συναισθηματικές σχέσεις τους.

«Στις περισσότερες φιλίες που παρατηρήθηκαν, υπήρξε πάντα μια «ποσότητα» έλξης μεταξύ των δύο, ακόμη και όταν οι ερωτώμενοι ανέφεραν ότι η σχέση τους ήταν εντελώς πλατωνική», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της έρευνας και καθηγητής ψυχολογίας Avril Bleske Rechek, καθηγητής της ψυχολογίας, σύμφωνα με τη Figaro.

Οι άνδρες ελκύονται περισσότερο

Η έρευνα αυτή, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό, Journal of Social and Personal Relationships ενσωματώνει δύο ξεχωριστές μελέτες. Η πρώτη βασίζεται σε δείγμα 88 ζευγάρια φίλων του αντίθετου φύλου, οι οποίοι κλήθηκαν να αξιολογήσουν, ξεχωριστά και ανώνυμα, το επίπεδο της έλξης και την επιθυμία να βγουν για ένα ρομαντικό ραντεβού με τους φίλους τους. Οι ερωτηθέντες κλήθηκαν να φανταστούν τι θα έκαναν οι φίλοι τους κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας συνάντησης.

Το αποτέλεσμα ήταν ότι οι άντρες ανέφεραν ότι ελκύονται πιο συχνά από τις φίλες τους, από ό, τι οι γυναίκες από τους φίλους τους. Πράγματι, οι άντρες ήταν αρκετά «θερμοί» για μια τέτοια συζήτηση, ενώ οι γυναίκες ήταν λιγότερο ενθουσιώδεις. Για να εξηγήσει αυτή τη διαφορά ανάμεσα στα δύο φύλα, ο Καθηγητής Bleske-Rechek δήλωσε ότι «οι άντρες προσπαθούν πάντα να αναπαραχθούν και είναι γενετικά προγραμματισμένοι να λάβουν όλες τις σεξουαλικές ευκαιρίες που τους παρουσιάζονται, σε αντίθεση με τις γυναίκες».

Η φιλία σε βάρος της σχέσης

Η δεύτερη μελέτη βασίστηκε σε δύο δείγματα από ανθρώπους, ένα ζευγάρι και έναν ή μία φίλο ή φίλη του αντίθετου φίλου. Στο πλαίσιο της έρευνας, οι συμμετέχοντες έπρεπε να απαριθμήσουν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της φιλίας τους και μετά να κάνουν μια απογραφή της σχέσης τους.

Ανεξάρτητα από την ηλικία τους, οι ερωτώμενοι βρήκαν περισσότερα πλεονεκτήματα από μειονεκτήματα σε αυτήν την κατάσταση. Ωστόσο, ήταν η πλειοψηφία δηλώνει ότι η έλξη που αισθάνονται για τον/την φίλο/η τους ήταν μια δυσκολία. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι κάποιος ελκύεται λιγότερο από το/τη φίλο/η του αν είναι ικανοποιημένος με το γάμο του. Για τον καθηγητή Bleske-Rechek «αυτή η τελευταία τάση παραμένει μυστήριο». Και ο ψυχολόγος αναρρωτιέται: «Είναι η έλξη ανάμεσα σε φίλους, που έχει αρνητικό αντίκτυπο στις ερωτικές σχέσεις; Ή μήπως οι άνθρωποι μη ικανοποιημένοι από τη σχέση τους θα ζητήσουν παρηγοριά από τους φίλους τους;»

Τα θέματα αυτά θα μπορούσε να τεθούν σε μια άλλη μελέτη. Εν τω μεταξύ, ο καθηγητής Blesje-Rechek σημειώνει ότι «αν η έλξη δεν είναι πάντα εύκολο να ελεγχθεί, οι συμμετέχοντες φαίνεται να είναι πρόθυμοι να ζήσουν με και να καταβάλουν προσπάθειες, διότι σε τελική ανάλυση, έτσι αναπτύσσουν και την εν λόγω φιλία τους».

Πηγή: The Insider 

Έχει η Κούβα καλύτερο σύστημα υγείας από την Δύση;

. Κωνσταντίνα Κότσαρη

 Μπορει το σύστημα υγείας μιας φτωχής χώρας να υπερέχει από αυτό των Δυτικών χωρών; Κι όμως, η απάντηση δεν είναι εύκολη. «Οι επαναστάτες γιατροί» της Κούβας, επηρεασμένοι από το επαναστατικό πνεύμα του... συναδέλφου τους Τσε Γκεβάρα, δημιούργησαν ένα σχετικά επιτυχημένο σύστημα υγείας.

Ο συγγραφέας Steve Brouwer αφηγείται στο νέο του βιβλίο την ιστορία του κουβανέζικου συστήματος υγείας που αναπτύχθηκε από την επανάσταση του 1959, τον ρόλο που διαδραματίζει καθώς και τον αντίκτυπο σε άλλες χώρες, ιδιαίτερα στη Βενεζουέλα.

Ο συγγραφέας τοποθετεί τις ρίζες του συστήματος στην κουβανική επαναστατική παράδοση. Είναι βασισμένο στις αρχές ότι όλοι οι άνθρωποι δικαιούνται μία αξιοπρεπή υγειονομική περίθαλψη. Σύμφωνα εξάλλου με τον Γκεβάρα, «η  παροχή παγκόσμιας υγειονομικής περίθαλψης είναι μια έκφραση αμοιβαιότητας και ένας τρόπος μετάδοσης επαναστατικής συνείδησης.” Τέλος, το σύστημα αυτό, είναι επίσης βασισμένο στην ιδέα του “Our America”, δηλαδή την αμοιβαιότητα των ισπανόφωνων της Αμερικής, όπως εκφράστηκε από τον Marti,  εθνικό ήρωα της Κούβας στα  τέλη του 19ου αιώνα.

Ο Brouwer εξηγεί πώς το κουβανέζικο ιατροφαρμακευτικό σύστημα διαφέρει από το το “Δυτικά” συστήματα υγειονομικής περίθαλψης. Το κουβανέζικο σύστημα υγείας είναι εστιασμένο στην πρωτοβάθμια περίθαλψη, δηλαδή στην προληπτική ιατρική και την ολιστική προσέγγιση συμπεριλαμβάνοντας συνολικά τη  φυσική, ψυχολογική και κοινωνική ευμάρεια των ανθρώπων. Οι γιατροί είναι σχετικά χαμηλά αμοιβόμενοι. Είναι ενσωματωμένοι μέσα στην κοινότητα, ζώντας σε παρόμοιες συνθήκες με τους ασθενείς τους.

Προέρχονται από ένα ευρύ φάσμα κοινωνικών υπόβαθρων και παρέχουν στην τοπική κοινωνία τη βασική περίθαλψη, συμπεριλαμβανομένων και φτωχών, περιθωριακών περιοχών που στερούνται άλλων υγειονομικών συστημάτων. Ο Brower χαρακτηρίζει το σύστημα αυτό ώς γενικά επιτυχημένο, καθώς ανεβάζει  τους δείκτες υγείας της Κούβας, όπως  για παράδειγμα,  βρεφική θνησιμότητα χαμηλότερη αυτής των Ηνωμένων Πολιτειών και μεγαλύτερη αναλογία γιατρών ανά κάτοικο από τις Δυτικές χώρες. 

Το βιβλίο εξερευνά πώς η “κουβανέζικη συνταγή” χρησιμοποιεί την ιατρική βοήθεια για να συσφιχθούν οι δεσμοί μεταξύ των χωρών της λατινικής Αμερικής καθώς και προσφιλών καθεστώτων σε όλον τον κόσμο.  Η Κούβα έχει δημιουργήσει τη δυνατότητα να ανταποκρίνεται στις ανθρώπινες καταστροφές, όπως στο σεισμό στην Αϊτή το 2010 ή ακόμα και στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά τον τυφώνα Κατρίνα ( Ο Τζ. Μπους δε δέχτηκε τη βοήθεια).

Το βιβλίο χαρακτηρίζεται περισσότερο ως αφηγηματικό παρά αποτελεί  μια μορφή ανάλυσης της κατάστασης. 

Πηγή: The Insider

Ζακ Βεργκέ: Ο δικηγόρος του «διαβόλου»

.Κωνσταντίνα Κότσαρη

Ο Γάλλος δικηγόρος Ζακ Βεργκέ που υπερασπίστηκε πολύκροτες υποθέσεις,  συνήγορος των Κλάους Μπάρμπι,  Κάρλος το Τσακάλι και Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, κάνει τώρα «υπόθεση» τον ίδιο του τον εαυτό, ανεβάζοντας στο Παρίσι ένα θεατρικό μονόλογο με τη ζωή και το έργο του, υπενθυμίζοντας στο κοινό ότι δεν είναι μόνο  «φωτισμένος μπάσταρδος» ή «μανιακός υπερασπιστής απατεώνων».

Παρίσι – «Θα μου πείτε: Είστε τόσο κρύος και επικίνδυνος σαν το φίδι» δηλώνει ο Ζακ Βεργκέ με υπερηφάνεια δείχνοντας την κρυστάλλινη λάμπα σε σχήμα κροταλία που κοσμεί το γραφείο του. «Αυτό είναι δώρο από την Τσεγιέν Μπράντο. Με συμπαθούσε, αλλά και με φοβόταν επίσης», δηλώνει ο Βεργκέ και εξιστορεί πώς ο Μάρλον Μπράντο του ζήτησε να υπερασπιστεί την κόρη του, Τσεγιέν, όταν ο ετεροθαλής αδελφός της σκότωσε τον εραστή της. «Στο τέλος αυτοκτόνησε», είπε κοφτά ο Βεργκέ.

Στον πιο  αμφιλεγόμενο δικηγόρο της Γαλλίας αρέσει πολύ να προκαλεί. Διασκεδάζει με την πολυσυζητημένη φήμη του ως δικηγόρου για τους τρομοκράτες, καθώς και με την ταμπέλα που του έχουν βάλει ως  «φωτισμένου μπάσταρδου». Κάθε φορά ο ρόλος ενός «συναρπαστικού τέρατος» είναι πολύ δύσκολος για αυτόν τον άντρα που υπερασπίστηκε ανθρώπους του εθνικού απελευθερωτικού μετώπου της Αλγερίας, Κλάους Μπάρμπι, καθώς και μια σειρά δικτάτορες της Καμπότζης. Το αποτέλεσμα είναι ο ίδιος να μεταμορφώνεται σε ένα «Μανιακό Υπερασπιστή» (Serial Defender).

Τον τελευταίο μήνα, ο Βεργκέ παρουσιάζει ένα θεατρικό έργο γύρω από τη ζωή του για να υπενθυμίσει σους ανθρώπους ότι «μπορεί να είμαι μερικές φορές και ένα διαφορετικό πρόσωπο» και να δηλώσει ότι για αυτόν το να υπερασπίζεται τους ανθρώπους είναι  τρόπος ζωής. Η ενσυναίσθησή του, σύμφωνα με τον ίδιο, πάντα του επέτρεπε να καταλάβει τη σιωπή ενός δολοφόνου.

Στη σκηνή του Θεάτρου της Madeleine στο Παρίσι, ο Βεργκέ παρουσιάζει ένα δίωρο μακρύ μονόλογο στον οποία εκθειάζει τη «διάρρηξη της άμυνας»,  μια νομική θεωρία που εφηύρε και θέτει σε αμφιβολία την ίδια την αρχή του δικαστηρίου. Η θεωρία αυτή έχει γίνει το σήμα κατατεθέν όλων σχεδόν των πολιτικών δικών του. «Με την εναντίωση σε θεϊκούς νόμους και τους νόμους του Κρέοντα, του βασιλιά ο οποίος αρνήθηκε την πρέπουσα ταφή στον αδελφό του και διέταξε ότι το σώμα του να δοθεί ως θήραμα να γύπες, η ηρωίδα Αντιγόνη δημιουργεί μια δίκη στην οποία οι δικαστές και οι κατηγορούμενοι βρίσκονται σε  αντίθεση με ανταγωνιστικές αξίες», εξηγεί ο γάλλος δικηγόρος. Η «Ιωάννα της Λωραίνης κάνει το ίδιο πράγμα, αμφισβητώντας την κυριαρχία των νόμων του κράτους πάνω από θείους νόμους. Εχθροί της δημόσιας τάξης, οι δύο γυναίκες καταδικάστηκαν σε θάνατο», καταλήγει ο Βεργκέ.

Ο  Βεργκέ είχε καταλάβει από νωρίς στην καριέρα του τις παγίδες που κρύβουν τα ασυμβίβαστα συστήματα δικαιοσύνης και γνώριζε ότι «η αλήθεια μπορεί να γίνει ενοχοποιητικό στοιχείο». Πάρτε ως παράδειγμα τον πόλεμο στην Αλγερία, όπου ο Ζακ Βεργκέ υπερασπίστηκε τους Αλγερινούς που κατηγορούνται για τρομοκρατία και αρνήθηκαν να αναφέρουν ελαφρυντικά στοιχεία για τους εαυτούς τους. Ήταν μια τακτική που αποσκοπούσε στην υπονόμευση της νομιμότητας των ειδικών δικαστηρίων και των άδικων νόμων. Η στρατηγική αυτή τον βοήθησε να μεταθέσει την ευθύνη και να καταγγείλει ολόκληρη την αποικιακή τάξη.

Από την εποχή εκείνη, ο άνθρωπος που υπερασπίστηκε την εικόνα του αλγεριανού επαναστάτη Djamila Bouhired, χρησιμοποιεί τα επιχειρήματά του χωρίς να διστάσει. Είτε ισχυρίζεται ο ίδιος ότι αγωνίζεται για την ανεξαρτησία, είτε για λογαριασμό του αναπτυσσόμενου κόσμου ή των εθνοτικών μειονοτήτων, ο γάλλος δικηγόρος καταφέρνει να πείσει τους ανθρώπους για το μεγαλείο της δουλειάς του και για τη δύναμη ψυχής του.

Δεν υποκλίνεται σε κανέναν

Είναι μάλλον μικρόσωμος άντρας με πυκνά γκριζαρισμένα μαλλιά, συχνά ντυμένος στα μαύρα και με ένα τσιγάρο πάντα στο χέρι. Γεννήθηκε πριν από 85 χρόνια από Γάλλο πατέρα και αφρικανή Λαοτιανή μητέρα, ενώ πάντα αγαπούσε το μυστήριο καθώς και τα φώτα της δημοσιότητας. Μεγάλωσε και σπούδασε στο γαλλικό νησί του Ινδικού Ωκεανού La Reunion, όπου «κληρονόμησε» και τις αντι – αποικιοκρατικές απόψεις του. «Το να είσαι κομμουνιστής, είναι ένα κάλεσμα της ζωής», έλεγε. «Γράφτηκα στην πρώτη κεντρική σχολή του Κομμουνιστικού κόμματος για τις αποικίες τη μέρα που έφυγα από το στρατό», δηλώνει ο Βεργκέ.

Η πολιτικά ανορθόδοξη στάση του πηγάζει από την ιδιοσυγκρασία του. «Εγώ ποτέ δεν υποτάσσομαι σε κανέναν», λέει ο γάλλος δικηγόρος. Συχνά παρουσιάζεται ως ένας οργισμένος άντρας, αλλά αρνείται τη φήμη αυτή παραπέμποντας στην ηρεμία του τόπου που περνά το περισσότερο χρόνο του: ένα τεράστιο γραφείο γεμάτο σπάνια βιβλία της Αφρικής.

Η «ηθική γη» είναι επίσης στρογγυλή

Ο Ζακ Βεργκέ δηλώνει ότι το να υπερασπίζεται κανείς κάποιον δε σημαίνει ότι ενστερνίζεται και όλες τις απόψεις του. «Οι δικηγόροι δε γίνονται συνένοχοι των πελατών τους», επιμένει ο ίδιος. «Ωστόσο η κατηγορία επιβαρύνει και τους δικηγόρους.Δεν υπάρχει επανάσταση στη Γαλλία σήμερα», επιμένει ο Βεργκέ.

Σύμφωνα με όλα αυτά, βλέπει τον εαυτό του ως επαναστάτη. Ο Βεργκέ επιδεικνύει περήφανα το μήνυμα του Ντε Γκολ στην ανταποκρινόμενη ζήτησή του να δώσει αμνηστία στον Djamila Bouhired. Ο πρώην Πρόεδρος της Γαλλίας τον αποκαλεί στην επιστολή του «νεαρό επαναστάτη αγωνιστή με πίστη στην ακρίβεια». Τέλος, αναφέρει ένα απόσπασμα από τη «Χαρούμενη Επιστήμη» του Φ. Νίτσε: «Η ηθική γη είναι επίσης στρογγυλή, η ηθική γη έχει επίσης τους αντίποδές της», κατηγορώντας τον Τύπο  παρουσιάζει ως  προβοκάτορα και δανδή.

Πηγή: The Insider